Kolejne zadanie w ramach realizacji projektu e-twinning Don't judge the book by it's cover

 

W ramach realizacji projektu e-twinning uczniowie klasy 7 nagrali scenkę na Dzień Języka Ojczystego.

projekt eTwinning "Magical Christmas"

Dziś tj. 21.12.2023  w ramach realizacji projektu e-twinning Magical Christmas uczniowie klasy 5 naszej szkoły uczestniczyli w spotkaniu on-line z uczniami z Turcji.

Podczas spotkania nasi uczniowie zaśpiewali piosenkę Shakin Stevens a "Snow is falling", nastomiast dzieci z Turcji przygotowały dla nas grę kahoot na temat świąt Bożego Narodzenia.

Była to dla naszych uczniów wspaniała szansa na używanie języka angielskiego w praktyce jak i ciekawe spotkanie z inną kulturą. 

Uczniowie złożyli kolegom z Turcji życzenia noworoczne koledzy z Turcji złożyli nam życzenia bożonarodzeniowe. 

Kilka słów na temat projektu eTwinning "Don't judge the book by it's cover" z naszego facebooka

 

Artykuł z epale: „Umiem się uczyć”, zamiast „naucz mnie”, czyli metody problemowe jako narzędzia do tworzenia sytuacji edukacyjnej

 Bardzo ciekawy artykuł do przeczytania -  źródło platforma epale:

„Umiem się uczyć”, zamiast „naucz mnie”, czyli metody problemowe jako narzędzia do tworzenia sytuacji edukacyjnej

„Umiem się uczyć”, zamiast „naucz mnie”, czyli metody problemowe jako narzędzia do tworzenia sytuacji edukacyjnej

Bierność, znudzenie, brak poczucia sensu… Jak sprawić, aby nie pojawiały się na Twoich zajęciach i szkoleniach?

Barbara Habrych

ok. 7 minut czytania - polub, linkuj, komentuj!

---

Dlaczego ludzie dorośli korzystają ze szkoleń? Dlaczego wybierają studia, żeby się czegoś nauczyć? Dlaczego większość z nich nie wybiera po prostu samodzielnego uczenia się z książek lub z innych łatwo dostępnych i często bezpłatnych źródeł wiedzy?

Jako trenerka i wykładowczyni na uczelni mam przekonanie, że chcą uczestniczyć w sytuacji edukacyjnej, którą ja mam zadnie stworzyć.

Czym jest sytuacja edukacyjna?

Szczegółowo i interesująco pisze o tym Jac Jakubowski w swojej książce. Książkę udostępnia w wersji elektronicznej na stronie: www.sytuacjaedukacyjna.pl [i]:

„Edukacja powinna polegać na tworzeniu sytuacji, w której ludzie uczą się, a nie są uczeni. Uczą się, czyli doświadczają i opracowują to doświadczenie na poziomie emocjonalnym i poznawczym. Są podmiotami, autorami, twórcami własnej aktywności. Muszą mieć szanse na samodzielność, ale potrzebują do tego kogoś, kto umie wspierać, inspirować, a przede wszystkim towarzyszyć i słuchać”.[ii]

Zdjęcie autorstwa RODNAE Productions z Pexels

Sytuacja edukacyjna opiera się o 4 filary:

FILAR I: Bezpieczeństwo

Postawy uczestników szkoleń, studentów lokują się pomiędzy dwoma skrajnymi oczekiwaniami, które hasłowo można wyrazić tak:

1. „Naucz mnie, ekspercie”,

2. „Daj mi wolność doświadczania, wyboru, decydowania”.

Jeszcze kilkadziesiąt, a może nawet kilkanaście lat temu postawa nr 1 dawała bezpieczeństwo oparte o zaufanie do autorytetu, który „wie lepiej”, „zna porządek”. Naucza, następnie egzekwuje i ocenia zachowania, umiejętności, wiedzę.

Od czasu kiedy nasza rzeczywistość opisywana jest za pomocą akronimów VUCA i BANI[iii] poczucie bezpieczeństwo można odnaleźć w wypracowaniu przekonania: „Umiem się uczyć”.

Do wypracowania takiej umiejętności i postawy konieczne jest przyjęcie dwóch założeń:

- po pierwsze, podczas uczenia się w działaniu będę popełniać błędy i daję sobie na to zgodę,

- po drugie: nauczę się tyle, na ile się zaangażuję, uruchomię uważność, słuchanie, użyję różnych sposobów myślenia.

Twórca sytuacji edukacyjnej pomaga osobie uczącej się poprzez rozpoznanie jej potrzeb i stworzenie warunków do uczenia się na kilku poziomach:

1. świadomość emocji,
2. myślenie: analityczne, symboliczne, metaforyczne,
3. uczenie się w działaniu,
4. społeczne uczenie się: w relacji, we wspólnocie, w organizacji uczącej się.

Poczucie bezpieczeństwa daje także kontrakt, czyli umawianie się na ramy i zakres procesu uczenia się.

FILAR II: Sens

Poczucie sensu uczestników sytuacji edukacyjnej, dotyczące zarówno metod i narzędzi jak i celu uczenia się.

FILAR III: Twórcza aktywność

Przeciwieństwo bierności; uruchomienie energii. Często poprzez zabawę, ruch, użycie metafory, rysowanie, czyli wszystkie sposoby, które wg najnowszej wiedzy „lubi” mózg.

FILAR IV: Wspólnota

Uczenie się w kontakcie z innymi ludźmi, „chłonięcie” ich emocji, wymiana myśli, przyjmowanie i nadawanie informacji, obserwowanie wzorców zachowań.

(Ta potrzeba wspólnoty znajduje odbicie w coraz większym zapotrzebowaniu na kursy kohortowe w ramach szkoleń online, o czym można przeczytać u Piotra Maczugi: Kursy kohortowe - 10 argumentów za metodą edukacji, która podbije rynek w roku 2022)

Jac Jakubowski dodaje, że „wszystkie filary warto traktować jako przenikające się elementy całości. Poczucie bezpieczeństwa umożliwia skoncentrowanie na uczeniu się, korzystaniu z pola, które profesjonalnie i efektywnie tworzy osoba kreująca sytuację edukacyjną. Dzięki temu z kolei osoba ucząca się może odkrywać albo nadawać sens, kierunek, podejmować odpowiedzialność za uruchamianie swoich talentów. To z kolei wyzwala twórcza aktywność, działanie, ruch. Tworzy pole do bycia podmiotem, wzięcia odpowiedzialności, przeżywania radości lub mobilizowania do upartego przekraczania”[iv].

Wraz z uczestnikami szkolenia, o którym pisałam w artykule: Edukacja dorosłych: jak już dziś przygotowywać się na wyzwania przyszłości? pracujemy nad tworzeniem sytuacji edukacyjnych dla studentów, tak aby kończąc uniwersytet oprócz dyplomu zostali wyposażeni w przekonanie „Umiem się uczyć!”.

Szukamy sposobów, aby mogli studenci pracować w grupach, w różnych konfiguracjach, poznali się, rozumieli sens proponowanych aktywności, otrzymali przestrzeń do wyrażenia nie tylko myśli, ale i emocji.

Jakie metody i narzędzia można zastosować, aby tworzyć sytuacje edukacyjne?

Osoba kreująca sytuację edukacyjną wchodząc w rolę facylitatora lub moderatora, może korzystać z całej palety angażujących narzędzi, wykorzystywanych w rozwiązywaniu problemów. Zaprasza tym samym grupę uczących się do „twórczej aktywności”, a nie odtwarzania wiedzy już znanej.

Poniżej wybrane przykłady takich metod. O wielu z nich możesz przeczytać na EPALE – podaję przykładowe linki:

• kapelusze myślowe de Bono:  Bogusława Łuka Jak kreatywnie rozwiązywać problemy? Metoda 6 kapeluszy Edwarda de Bono.
• World Cafe: Ewa Duda Gdy szkolna klasa staje się kawiarnią: tak też można (się) uczyć. Metoda World Café
• SCAMPER: Magdalena Kornaś, Na czym polega metoda SCAMPER?
• Pytania sokratejskie: Urszula Rudzka-Stankiewicz Zadawaj lepsze pytania: metoda sokratejska i bonus
• Metaplan
• Drzewo decyzyjne
• studium przypadku
• Strategia Walta Disneya
• 5 WHY (5 razy dlaczego)

Wybierając metodę kieruję się nie tylko jej atrakcyjnością, ale przede wszystkim celem edukacyjnym: czego ma nauczyć się uczestnik tej sytuacji?

Ciekawa jestem jakich metod, narzędzi używasz w pracy z grupą tworząc sytuacje edukacyjne?

---

Barbara Habrych – pedagożka, ekspertka HR, trenerka biznesu i edukacji. Specjalizuje się w tematyce rekrutacji i rynku pracy, procesów HR, uczenia się dorosłych, tutoringu, doradztwa zawodowego i rozwijania kompetencji przyszłości. Ambasadorka EPALE.

Grudniowe zadanie z projektu "Don't judge a book"...

Przygotowanie kartek z życzeniami bożonarodzeniowymi i noworocznymi dla naszych partnerów z Włoch, Hiszpanii, Turcji, Słowacji, Francji i Chorwacji.

Pierwsze kartki od partnerów:

Realizacja projektu e-twinning "New generation legend"

Grażyna Jaśniowska wraz z Ewą Woźniak realizują drugi projekt e-twinning pt. New generation legend 

poniżej jedno z grudniowych zadań:

- prezentacja szkoły przygotowana przez Ewę Woźniak, w której można zobaczyć m.in. slajdy na temat projektu "Mała szkoła dużych możliwości" 

prezentacja na temat Polski przygotowana przez Grażyna Jaśniowska:

POLSKA

Realizacja projektu "Don't judge a book by it's cover"

Uczniowie klasy 7. realizują projekt eTwinning "Don't judge a book by it's cover".

Wczoraj wzięli udział w pierwszym spotkaniu on-line, podczas którego, rozmawiali w języku angielskim na temat swoich zainteresowań z uczniami z Włoch, Hiszpanii, Turcji, Słowacji, Francji i Chorwacji. Za projekt odpowiadają panie Grażyna Jaśniowska, która sama uczestniczyła w kursie na temat metody projektu za pomocą nowoczesnych technologii oraz anglistka Ewa Woźniak.

Na temat tego spotkania możesz poczytać też na szkolnym facebooku:

Na temat realizacji projektu na szkolnym fb

Okiem koorynatora projektu

We wrześniu 2019 r. rozpoczęłam pracę w Szkole Podstawowej nr 10 im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Od dyrektora szkoły dowiedziałam się, że projekt „ Mała szkoła dużych możliwości” został pozytywnie oceniony, jednak otrzymał niewystarczająca liczbę punktów i znalazł się na liście rezerwowej programu Erasmus+. Ostatecznie otrzymał jednak dofinansowanie z programu PO WER. Tak zaczęła się moja praca jako koordynatora projektu. Przerażona ogromem pracy 02.10.2019r. wzięłam udział w szkoleniu dla instytucji rozpoczynających projekty na zasadach programu Erasmus+ zorganizowanym w Warszawie przez Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER). Poznane na nim zagadnienia i wymiana doświadczeń były dla mnie istotnym wsparciem. 

Po powrocie do szkoły rozpoczęły się przygotowania do planowanych mobilności. Pierwszym etapem było przeprowadzenie rekrutacji oraz powołanie Zespołu Projektowego. Do projektu zostało zakwalifikowanych 9 nauczycieli, w tym na kurs języka angielskiego 4 osoby a na kursy metodyczne 5 osób.  Organizacje szkolące zostały wybrane przez osobę piszącą projekt na etapie wnioskowania a mi przypadło nawiązanie kontaktu mailowego. Konieczność posługiwania się językiem angielskim w kontaktach z organizacjami przyjmującymi była dla mnie okazją do wykorzystania znajomości językowych. 

Pierwszymi mobilnościami, które musiałam zorganizować były wyjazdy czterech osób: dwóch na Maltę i dwóch do Zjednoczonego Królestwa. Było to dla mnie wyzwaniem, ponieważ nie byłam autorką projektu i zajęło mi trochę czasu, aby zorientować się skąd są dane kwoty w projekcie. Ponadto trzeba było podpisać umowy, zarezerwować nocleg, podróż, faktury, ogarnąć zmieniające się księgowe, biuro podróży i wiele innych spraw, które musiałam skutecznie zorganizować po raz pierwszy w życiu.

Jednak prawdziwy problem powstał na wiosnę 2020 r. gdy pojawił się Covid19 i całe zamieszanie z nim związane, niepewność i nieprzewidywalność.

Ostatecznie dwie nauczycielki z obawy o zdrowie nie poleciały na Maltę, natomiast pozostałe wyjazdy trzeba było przełożyć na następny rok z nadzieją, że sytuacja się wyjaśni, ponieważ Zjednozone Królestwo wprowadziło surowe obostrzenia. Konieczne stało się podpisanie aneksu do umowy o przedłużenie projektu. Niestety, pandemia nie mijała a kolejne kraje zmieniały obostrzenia sanitarne i zasady wjazdu do kraju. Realizacja naszego projektu stała pod ogromnym znakiem zapytania. 

W 2021 r. Zjednoczone Królestwo ogłasiło kolejny lockdown. Zaczęłam wątpić czy uda się zrealizować pozostałe mobilności. Na szczęście organizacja English Matters zaproponowała przeniesienie kursów do Hiszpanii, gdzie miała swoją siedzibę. Po konsultacji z opiekunem projektu zapadła decyzja zmiany kraju mobilności. Pojawiła się nadzieja, że uda nam się zrealizować projekt. Po załatwieniu wszystkich formalności związanych ze zmianami kraju i  uczestników mobilności oraz zmieniającej się epidemiologicznej rzeczywistości 2 nauczycieli rozpoczęło swoją przygodę w Madrycie. Następnie koordynowałam wyjazd na Maltę, w ktrórm uczestniczyła dyrektor szkoły. 

Następna mobilność w Alcala de Henares odbyła się bez więszych utrudnień a uczestniczki wróciły zadowolone. Jak zawsze pojawiły się nerwy, bo tym razem strajkowali pracownicy kontroli naziemnej i były obawy na temat powrotu na lotnisko we Warszawie.

Ostatnią mobilnością, którą koordynowałam był mój wyjazd do Włoch do Florencji. Tym razem sytuacja losowa wpłynęła na zmianę jednej z uczestniczek mobilności. 

Moje wrażenia z wyjazu przedstawiłam już 16 października 2022r. w postaci tak pięknej ksiązki on-line: 

Garść wspomnień z mobilności we Florencji w ramach projektu Mała szkoła dużych możliwości PO WER

Click to read this book, made with Book Creator

https://read.bookcreator.com

.  

Nabyte przeze mnie doświadczenia, nowe umiejętności i wiedzę wykorzystam w swojej pracy. Jedno jest pewne koordynowanie projektu przyniosło mi wiele zmartwień, ale też wiele satysfakcji. Poszerzyłam moją wiedzę nie tylko merytoryczną, którą wykorzystuję w pracy z dziećmi ucząc ich języka polskiego jako języka obcego wykorzystując elementy metody Montessori, ale również poszerzyłam swoje działania nawiązując nowe znajomości i realizując projekty e-twinning. 

Zakończenie projektu

Na zakończenie projektu chcemy zaprezentować filmik podsumowujący część naszych działań w ramach realizacji projektu "Mała szkoła dużych możliwości".

Filmik dostępny poniżej w linku:

Zakończenie projketu "Mała szkoła dużych możliwości"

Lekcja pokazowa języka polskiego z wykorzystaniem metody Montessori

 

Prezentacje uczniów "Zabytki Europy" c.d.

 Prezentacja Magdy:

prezentacja Amelii:

Prezentacja Judyty:

Prezentacja Aleksandra:

Prezentacje uczniów z konkursu "Zabytki Europy"

Prezentacja Wojtka:

 

Druga prezentacja naszego ucznia:

prezentacja Igora

trzecia prezentacja Fabiana

Podsumowanie projektu - artykuł na ino-online

 

link do artykułu:

W tej podstawówce zrealizoawno projekt unijny na czy polegał?

Na temat naszego projektu na portalu inowroclaw.info.pl

Artykuł można przeczytać:

https://inowroclaw.info.pl/artykul/podsumowanie-realizacji/1375042

Podsumowanie projektu - Dzień kulinarny

17 listopada 2022r. społeczność Szkoły Podstawowej nr 10 im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu podsumowała projekt „Mała szkoła dużych możliwości“ realizowany ze środków z Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój.

Dzięki zaangażowaniu rodziców i uczniów zorganizowano „Dzień kulinarny” z prezentacją oraz degustacją popularnych dań kuchni włoskiej, hiszpańskiej oraz maltańskiej. Na stołach zagościły zarówno tradycyjne potrawy mięsne, makarony, pizza jak i różnorodne regionalne sałatki oraz desery. 

Projekt w klasie 8

 W ramach projektu klasa ósma śledziła losy Polaków podczas II wojny światowej.

Uczniowie wyjaśniali cele, metody i przejawy eksterminacji społeczeństwa polskiego podczas II wojny światowej dokonywane przez niemieckich i radzieckich okupantów, opisywali sposoby działania polskiego ruchu oporu.

Oceniali  postawy społeczeństwa polskiego wobec niemieckiej polityki Holokaustu. Zgromadzili materiały dotyczące zbrodni popełnionych na narodach polskim i  żydowskim podczas II wojny światowej.

Moja mała ojczyzna - praca metodą projektu - lekcja otwarta p. Grażyny Jaśniowskiej

 

Celem projektu było rozbudzenie zainteresowania regionem, kształtowanie umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy poprzez wykorzystanie zasobów internetu i prezentacji zdobytej wiedzy, poznanie historii najbliższej okolicy, pielęgnowanie patriotyzmu jako wartości ważnej w życiu człowieka.

Zastanawiali się, czym jest mała ojczyzna, jakie ma znaczenie dla każdego człowieka i jego poczucia przynależności regionalnej? Co jest dla nich najważniejsze w ich małej ojczyźnie?
Za co lubię swój region?

Czwartoklasiści zostali podzieleni na osiem grup i przydzielono im następujące zadania:

I grupa: wydarzenia historyczne z naszej najbliższej okolicy

II grupa: położenie Inowrocławia i najbliższej okolicy

III grupa: zdjęcia najbliższej okolicy (oraz rysunki)

IV grupa: zabytki najbliższej okolicy

V grupa: teksty regionalnych piosenek i wierszyków,

VI grupa: przepisy na regionalne potraw itp.

VII grupa: wiersze o Inowrocławiu i najbliższej okolicy

VIII grupa: ułożenie hasła reklamującego (w formie wierszyka) najbliższą okolicę.

W przeddzień Święta Niepodległości, 9 listopada, uczniowie przedstawili wyniki projektu „Moja mała ojczyzna”. Wspólnie tworzyli plakat z zebranych materiałów, zdjęć, itp.